Τον περασμένο μήνα που γιορτάσαμε το Purim, οι σκέψεις μας στράφηκαν σε «τζεντάκα” — δίνοντας στους φτωχούς — μια από τις παραδόσεις που συνδέονται με τις διακοπές, αλλά πώς πρέπει να κουβαλάμε αυτό το συναίσθημα μαζί μας όλο τον υπόλοιπο χρόνο?
Για να αρχίσουμε να απαντάμε σε αυτή την ερώτηση, ας δούμε από πού προέρχεται η ιδέα. Μερικοί από εσάς μπορεί να είναι εξοικειωμένοι με τον όρο «δεκάτη,” που είναι βιβλική έννοια. Μια φορά κι έναν καιρό το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ήταν αγρότες. Δεν είχαν χρήματα όπως εμείς σήμερα. Τότε το νόμισμα ήταν διαφορετικό. Το νόμισμα ήταν το φαγητό που καλλιεργήσαμε και το φαγητό που εξοικονομήσαμε. Η αποθήκευση τροφίμων, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει, ήταν η ραχοκοκαλιά του πολιτισμού. Αλλά η Βίβλος έρχεται μερικές χιλιάδες χρόνια μετά την αγροτική επανάσταση και δίνει ένα μοναδικό μήνυμα. Λέει, «Υπάρχουν φτωχοί ανάμεσά σας. Πρέπει να τους στηρίξετε». Και τώρα μια θεμελιώδης αρχή κάθε θρησκείας είναι η υποστήριξη των πιο ευάλωτων στην κοινωνία. Αυτό θα το βρείτε στις διδασκαλίες του Χριστιανισμού, Ισλάμ, και πολλοί άλλοι. Φροντίζουμε τους φτωχούς. Πως? Τότε ήταν μέσα από τα δέκατα. Τι είναι το δέκατο? Αφήνοντας ένα 10ο της σοδειάς σου στο χωράφι για να έρθουν οι φτωχοί να το πάρουν.
Αυτό έχει μερικές συνέπειες. Δεν έδινε σε κανέναν κυριολεκτικό φυλλάδιο; άφηνε ένα μέρος της σοδειάς για να τρυγήσουν οι φτωχοί. Διατήρησαν την αξιοπρέπειά τους και δεν χρειάστηκε να συγκεντρωθούν σε δημόσιο χώρο για να πάρουν το μερίδιο τους. Ήταν μόλις γνωστό ότι το ένα 10ο της τροφής που καλλιεργούνταν εκείνη τη χρονιά θα έμεινε στο χωράφι για όσους το χρειάζονταν.
Τι σημαίνει αυτό κατά τη διάρκεια της εβραϊκής ιστορίας? Είμαστε «απαιτούμενοι» να δίνουμε το 10ο του βιοπορισμού μας στους φτωχούς. Σε τι διαφέρει αυτό από τους φόρους? Οι φόροι είναι υποχρεωτικοί. ο 10% είναι μια εθελοντική απαίτηση. Πρέπει να δώσεις τουλάχιστον 10% ως αποτέλεσμα της επιθυμίας της καρδιάς σας.
Τώρα - επιστροφή στην πραγματική ζωή: δέκα τοις εκατό είναι πολλά. Πολλές οικογένειες φροντίζουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, και το δέκα τοις εκατό του ετήσιου μισθού τους για τζεδάκα μπορεί να είναι πολύ για αυτούς. Πολλοί από εμάς απολαμβάνουμε να δίνουμε σε μια ποικιλία αιτιών στη ζωή μας, αλλά θεωρώ το 10% απαίτηση να είσαι φιλόδοξος. Ευτυχώς για μένα, δίνοντας 10%, κατά τη γνώμη μου, δεν χρειάζεται να σημαίνει μόνο χρήματα. Μπορεί να είναι καιρός. Μπορεί να είναι εθελοντισμός. Μπορεί να είναι μια θεμελιώδης προσέγγιση στη ζωή και στην παροχή βοήθειας στους ανθρώπους.
Θέλω λοιπόν να σας αφήσω με μια πρόκληση και μια ευλογία. Η πρόκληση είναι να φανταστεί κανείς τι 10% μπορεί να σημαίνει για σένα. Ποιο είναι το δέκατο σου? Και πώς μπορούμε να προσανατολιστούμε, και τους αγαπημένους μας, να νιώθουμε και να πιστεύουμε αληθινά ότι όσο περισσότερα δίνουμε, τόσο καλύτερα είμαστε.
Του ραβίνου Έζρα Γουάινμπεργκ, Νεολαία & Τμήμα Οικογένειας
