Norman E . ของ Y. Alexander Center for Jewish Life มีความภูมิใจที่จะนำเสนอ Who We Are: ทัวร์เดินชมคุณค่า, จัดแสดงศิลปินท้องถิ่นที่แสดงถึงคุณค่าด้านมนุษยธรรมที่แตกต่างกันในแต่ละเดือน.
คือเป้าหมายของเรา, ท่ามกลางความเป็นจริงของ COVID-19, เพื่อส่งเสริมศิลปินท้องถิ่นและให้ชุมชนแมนฮัตตันตอนเหนือเข้าถึงศิลปะ. ในขณะที่ปกติเราต้องการให้งานศิลปะนี้แสดงบนผนังของ Y, ด้วยข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องกับโควิดในปัจจุบัน, เป้าหมายของเราคือนำศิลปินท้องถิ่นของเราไปสู่ถนนในชุมชนของเรา.
มกราคม: ความยุติธรรม
'อิซาเบลลา'
การถ่ายโอนตัวทำละลายบนกระดาษสีน้ำ, 2017
โดย ลินดา สมิธ
lindacsmith.com | instagram.com//laughing_linda
ลินดา สมิธ เป็นศิลปินและครูสอนศิลปะ, ที่เริ่มต้นองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรขณะอาศัยอยู่ในคิกาลี, รวันดา, เรียกว่า โครงการ TEOH, ซึ่งจัดหากล้องและชั้นเรียนศิลปะให้กับเด็ก ๆ ในรวันดา, กานา, และบร็องซ์. เธอได้รับมอบหมายจากองค์การสหประชาชาติให้จัดชั้นเรียนการถ่ายภาพแก่ผู้รอดชีวิตและอดีตผู้กระทำความผิดของ 1994 การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในรวันดา. เธอได้รับปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยซีราคิวส์, MA in Communications at Goldsmith College at the University of London, และ MFA จากมหาวิทยาลัยคอนเนตทิคัต. ผลงานของเธอได้รับการจัดแสดงในสหประชาชาติ, สถานทูต, และมหาวิทยาลัยต่างๆ.
บันทึกของภัณฑารักษ์โดย Gal Cohen
galcohenart.com | instagram.com/galshugon
'Isabella' เป็นงานสื่อผสมที่นำเสนอ a 1911 หนุ่มอพยพจากอิตาลีไปยังสหรัฐอเมริกา. เป็นส่วนหนึ่งของซีรีส์ “Sojourners,” ที่สมิ ธ จัดการภาพถ่ายที่เก็บถาวรของสมาชิกในครอบครัวที่อพยพจากอิตาลีไปยังสหรัฐอเมริกาเพื่อสะท้อนความซับซ้อนข้ามรุ่นที่ได้รับการสืบทอดต่อกระบวนการตรวจคนเข้าเมือง. รูปลักษณ์ที่หลอกหลอนบนใบหน้าของอิซาเบลลาและภาพสะท้อนที่น่าสยดสยองของภาพของเธอพูดถึงความขัดแย้งที่หยั่งรากลึกและความทรงจำร่วมกันของการย้ายถิ่นฐานและการอพยพ - ความอ่อนแอและการพลัดถิ่น, ควบคู่ไปกับการสร้างชีวิตขึ้นมาใหม่นั่นเอง, ฝังด้วยความหวังที่จะปลอดภัยขึ้น, อนาคตที่สดใส. คำถามเกี่ยวกับความยุติธรรม, ความเท่าเทียมกัน, และสิทธิมนุษยชนเป็นหัวใจสำคัญของกระบวนการย้ายถิ่นและการย้ายถิ่นฐานทั่วโลก, เป็นหลากหลายทางเลือกของผู้อพยพย้ายถิ่น, ผ่านผู้ลี้ภัยและผู้ขอลี้ภัยเผยให้เห็นความไม่เท่าเทียมกันในตัวในสังคมร่วมสมัย, โดยเฉพาะท่ามกลางวิกฤตผู้ลี้ภัยทั่วโลกในปัจจุบัน.
ความยุติธรรม
โดย รับบี อารีย์ เปอร์เตน, นอร์แมน อี. อเล็กซานเดอร์ ผู้อำนวยการศูนย์ชีวิตชาวยิว
ความยุติธรรมเป็นศูนย์กลางของตำนานอเมริกัน วันเรียนโดยเฉลี่ยเริ่มต้นด้วยการบรรยายเรื่อง Pledge of Allegiance ซึ่งนักเรียนประกาศให้สหรัฐฯ เป็นประเทศเดียว… “ด้วยเสรีภาพและความยุติธรรม สำหรับทุกอย่าง." แม้ว่ามนต์นี้จะถูกทำซ้ำอย่างสม่ำเสมอ, ประสบการณ์ชีวิตของเรามักบ่งบอกว่าความยุติธรรม เป็น, บางที, ไม่ใช่ความจริงที่เราสัมผัสเสมอไป, แต่เป็นความฝันที่เราปรารถนา
ภาพคลาสสิกของความยุติธรรม (ขึ้นอยู่กับเทพธิดาแห่งความยุติธรรมของโรมัน, ความยุติธรรม) คือผู้หญิงปิดตา ด้วยชุดเกล็ดอยู่ในมือข้างหนึ่งและดาบในอีกมือหนึ่ง การแสดงนี้เล่นตามแนวคิดของการมองเห็นโดยยืนยันว่าความยุติธรรม ต้องประยุกต์ใช้อย่างเป็นกลางโดยไม่คำนึงถึงความมั่งคั่ง, พลัง, หรือสถานะอื่นๆ ในMidrash Tanhuma (มาคุยกันเถอะ 8:1), เราระลึกได้, “เมื่อผู้พิพากษาตั้งใจติดสินบน, เขาตาบอดต่อความยุติธรรมและตัดสินไม่ได้ [กรณี] สุจริต." ความยุติธรรมต้องถูกชี้นำโดยปราศจากการกำหนดปัจจัยภายนอก เมื่ออนุญาตให้มองเห็นได้, มันเมฆพิพากษา, การเว้นระยะห่างความยุติธรรม จากการใช้งานที่เหมาะสม.
น่าสนใจ, ในหนังสือของเฉลยธรรมบัญญัติ (22:1-3) มีคำอธิบายเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ความยุติธรรม ในการส่งคืนทรัพย์สินที่สูญหายซึ่งยังใช้ภาพที่เห็น กลอนสุดท้ายยืนยัน, “และเช่นเดียวกัน เจ้าจะทำอย่างไรกับทุกสิ่งที่เพื่อนของเจ้าทำหายและเจ้าพบ: คุณไม่สามารถซ่อนตัวเองได้” นักวิจารณ์ชาวฝรั่งเศสยุคกลาง, ราชิ, ข้อสังเกตเกี่ยวกับคำสั่งสุดท้ายนี้, “เจ้าต้องไม่ปิดตา, แกล้งทำเป็นไม่เห็น” ที่นี่, เล่นธีมเดียวกันนี้ของสายตา, Rashi ยืนยันว่าความยุติธรรม จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราแสวงหาการมองเห็น, ถอดผ้าปิดตาที่อาจจำกัดความสามารถในการมองเห็นออก.
ในขณะที่ประเทศของเรายังคงต่อสู้กับแนวคิดของความยุติธรรม, เราแต่ละคนต้องถาม, ฉันเข้าใจอะไรความยุติธรรม?
