Vorige week publiceerde The New York Times een ontroerend artikel over Y-lid en Wien House-bewoner Yana Gilchenok. Het stuk, onderdeel van de Neediest Fund-serie van de krant, slaagt erin Yana’s unieke Russisch-Joodse ervaring en enkele van de diepe verliezen die ze heeft moeten doorstaan vast te leggen. Ik voel mij bevoorrecht dat ik verder kan delen hoe, al bijna drie decennia, de Y is daar naast haar geweest, om haar ondanks deze uitdagingen op de been te houden.
Ik heb Yana een paar keer ontmoet 12 jaar geleden in mijn rol als Joods Raad van Familie- en Kinderdienstenconsulent geestelijke gezondheidszorg bij de Y van Washington Heights & In hout. Yana en haar man waren bewoners van het Wien Huis, een gebouw grenzend aan en beheerd door de Y, dat huisvesting biedt aan senioren met een laag inkomen en mensen met een beperkte mobiliteit. Na diep te zijn ontsnapt, door de staat gesponsord antisemitisme, en het overleven van vooroordelen en vernedering, zij, zoals veel Joodse vluchtelingen uit de voormalige Sovjet-Unie, was hervestigd in Washington Heights. Veel van deze ontheemde vluchtelingen woonden bij aankomst in krappe appartementen met hun kinderen en uitgebreide families – het is geen verrassing dat de Gilchenoks met veel plezier het Wien House betraden toen het in 2011 werd geopend. 1990.
Yana accepteerde meteen mijn uitnodiging om lid te worden van een steungroep voor de Russischsprekende bewoners van het Wien Huis en ze werd al snel een gewaardeerd lid. Zelf cardioloog en longarts, ze werd omringd door ervaren chirurgen en oogartsen, gerenommeerde wetenschappers, muzikanten, en kunstenaars. Ze bespraken literatuur, poëzie, klassieke muziek – alles wat hen ervan weerhield het onuitgesproken oorlogstrauma te herbeleven dat werd verergerd door het immigratietrauma. In de voormalige Sovjet-Unie, ze overleefden door ondanks alle verwachtingen een sterke professionele en joodse identiteit op te bouwen, het aangaan van eeuwige relaties door het delen van waardevolle familiegeschiedenis en het genieten van kunst – en dat allemaal terwijl ze hun onopgeloste oorlogs- en Holocausttrauma begraven. Hun verhalen resoneerden met mijn eigen ervaringen en ontroerden mij diep. Jaarlijks worden honderden joodse huishoudens met een laag inkomen bediend, met professionele cultuursensitieve medewerkers, de Y was het enige bureau in Noord-Manhattan dat uitgebreide sociale diensten aanbood, zoals advies over rechten, casemanagement, Joodse culturele activiteiten, en emotionele steun.
Eventueel, over sterke Russische thee en diverse soorten gebak, de bewoners vonden de veilige omgeving die ze nodig hadden om de gruwel van de oorlog te verwerken, hongersnood, verwoesting, angst, hoop, Liefde, en verliezen waar ze maar al te bekend mee waren. Delen, ze vonden troost in hun nieuw ontdekte overeenkomsten. De groep verenigde hen, ondersteuning bieden, afhankelijkheid, en kracht. Buren werden goede vrienden, georganiseerde groepsbijeenkomsten gingen over in informele bijeenkomsten in individuele appartementen en koffie-uren in de Wien House Community Room. De groep had een speciaal plekje in mijn hart, en ik ben nog steeds diep verbonden met degenen die zich mij herinneren en met degenen die mij niet meer herkennen.
Nadat ze Yana emotioneel had gesteund tijdens haar verdriet, Ik voel mij nu bevoorrecht om ook financiële steun te kunnen bieden. Via het New York Times Neediest Cases Fund hebben we een broodnodige nieuwe matras voor haar kunnen kopen. Ze is een van de vele oorspronkelijke huurders die het Wien House nog steeds ‘thuis’ noemen. Yana blijft alle diensten van Y gebruiken met het comfort van haar moedertaal Russisch. Ze ontvangt koosjere maaltijdpakketten voor de feestdagen via het Temple Emanu-El Philanthropic Fund; de maaltijden brengen haar vreugde en behouden haar diepe verbinding met de zorg, lokale Joodse gemeenschap.
Ik ben dankbaar dat ik deel mag uitmaken van Yana’s leven en ik ben er trots op dat ik de Y’s kan voortzetten 101 jaarlijkse erfenis van het ondersteunen van vluchtelingen en immigranten.
Via onze samenwerking met UJA-Federatie van New York, de Y kan het New York Times Neediest Cases Fund gebruiken om leden van onze gemeenschap verder te ondersteunen; leer hier meer. Lees het NYT-artikel over Yana: Alleen in New York, Ze had een matras nodig.
Door Victoria Neznansky, Victoria Neznansky
