اجاره فضای بازی داخلی سالن بدنسازی کودکان

توسط خاخام آری پرتن, نورمن ای. مدیر مرکز اسکندر برای زندگی یهودیان

Justice is at the center of the American myth. The average school day begins with a recitation of the Pledge of Allegiance in which students declare the US to be one nation… “with liberty and عدالت برای همه." اگرچه این مانترا به طور مرتب تکرار می شود, تجربه زیسته ما اغلب این را نشان می دهد عدالت است, شاید, نه همیشه واقعیتی که ما تجربه می کنیم, but rather a dream towards which we aspire.

تصویر کلاسیک از عدالت (بر اساس الهه رومی عدالت, عدالت) هست یک زن چشم بسته with a set of scales in one hand and a sword in the other. This representation plays on the concept of sight asserting that عدالت باید بی طرفانه و بدون در نظر گرفتن ثروت اعمال شود, قدرت, or any other status. In the میدراش تانهوما (بیا حرف بزنیم 8:1), به ما یادآوری می شود, «وقتی قاضی دلش را به رشوه می‌بندد, از عدالت کور می شود و نمی تواند قضاوت کند [یک مورد] honestly.” Justice must be directed without the imposition of external factors. When sight is allowed, قضاوت را ابر می کند, فاصله گرفتن عدالت از کاربرد مناسب آن.

جالب است, در کتاب از تثنیه (22:1-3) توضیحی در مورد کاربرد وجود دارد عدالت in the return of lost property that also utilizes the image of sight. The final verse insists, «و همینطور با هر چیزی که همنوعتان از دست می دهد و پیدا می کنید، انجام دهید: ممکن است خودت را پنهان نکنی.» مفسر فرانسوی قرون وسطایی, راشی, اظهارات در مورد این دستور نهایی, "شما نباید چشمان خود را بپوشانید, تظاهر به اینکه آن را نمی بینم.» اینجا, بازی بر روی همین موضوع بینایی, راشی اصرار دارد که عدالت تنها زمانی رخ می دهد که ما به طور فعال بینایی را دنبال کنیم, برداشتن هر گونه چشم بند که ممکن است توانایی دیدن را محدود کند.

همانطور که کشور ما همچنان با مفهوم مبارزه می کند عدالت, هر کدام باید بپرسیم, درک من از چیست عدالت?