ژوئن

توسط خاخام آری پرتن, نورمن ای. مدیر مرکز اسکندر برای زندگی یهودیان

به عنوان یک ارزش, غرور اغلب در حد افراط وجود دارد. غرور این پتانسیل را دارد که هر دو به عنوان یک بیانیه اعتماد تجلیل شوند, اعتماد به نفس, و جسارت, یعنی. رژه غرور, یا به عنوان تکبر مورد احترام قرار می گیرد, غرور, و احساس بیش از حد متورم از خود, یعنی. غرور به عنوان یک گناه مهلک. در در نظر گرفتن غرور, باید هم نکات مثبت و هم منفی را بپذیریم. بدون غرور, ارزش خود ما نفی می شود. بی ارزش می شویم. عناصر ضروری زندگی, مانند پیگیری شادی و حتی مراقبت از خود, دور شدن. اگر بی معنی باشم, چرا باید خوشحال باشم? اصلا چرا باید پاک باشم? همزمان, با غرور زیاد, به المپوس صعود می کنیم, و با خداپرستی جدید ما, به کسانی که در زیر قرار دارند نگاه کنید غرور, درك كردن, هر چند به اشتباه, که ما ذاتا موجود برتری هستیم.

سوال اساسی این است که چگونه با این تنش زندگی کنیم? یک ضرب المثل سنتی یهودی وجود دارد که اصرار دارد که هر شخصی باید دو جیب داشته باشد. در جیب سمت راست کلمات هستند, "جهان به خاطر من آفریده شد." در سمت چپ, من فقط خاک و خاکستر هستم. تشخیص حقیقت پشت هر دو گزاره تعادل را به ارمغان می آورد. در نظر گرفتن همزمان اهمیت و بی اهمیت بودن ما باعث می شود که یک ارزیابی بازتابی درونی انجام دهیم که ارزش فردی ما را حفظ می کند اما بزرگی آن را محدود می کند.. هنگامی که غرور را در نظر می گیریم، باید اعتقاد درونی برای ابراز وجود داشته باشیم, هنگامی که غرور را در نظر می گیریم، باید اعتقاد درونی برای ابراز وجود داشته باشیم!هنگامی که غرور را در نظر می گیریم، باید اعتقاد درونی برای ابراز وجود داشته باشیم, هنگامی که غرور را در نظر می گیریم، باید اعتقاد درونی برای ابراز وجود داشته باشیم!"