JUNE: Gurur
Sisli gece, 2018, 35mm Dijital Fotoğrafçılık
Birlikte Erimek, 2018, Dijital Fotoğrafçılık
Vicky Azcoitia tarafından
Küratörün Notu
Gal Cohen tarafından
Pesqui ve Papi serisinden fotoğraflar, bir baba ve küçük oğlu arasındaki ilişkiyi annenin gözünden araştırıyor., fotoğrafçı. Bu ters cinsiyet rolü sayesinde, kadının baba-oğul ilişkisini gözlemleme ve belgeleme pozisyonunu aldığı yer, bu fotoğraflar bizi modern aile ve toplumlarda babanın rolünü yeniden düşünmeye davet ediyor.: Anne ve baba kavramı, önem ayrımlarını nerede garanti eder?, ve bu çizgiler nerede bulanıklaşıyor ve ebeveynliğin akışkanlığı için önemini kaybediyor?? Bu ay kutlanan değer gururu ve Babalar Günü hakkında düşünmek, Azcoitia, görüntüleri, konularını oldukça anonim hale getirecek şekilde kasıtlı olarak yakaladı ve oluşturdu.. bunu yaparken, amacı, fotoğrafları daha evrensel ve izleyiciler için tanıdık hale getirmektir., yalnızca kocası ve oğlu hakkında değil - izleyicilerin bu belirli baba-oğul ilişkisinden sahip olabilecekleri veya bildikleri diğer kişilerle ilgili tahminde bulunmalarına izin vermek için, ve babalığın sürekli değişen hassasiyetlerini düşünün.
Sanatçı Hakkında
Washington Heights and the Catskills'te yaşıyor, Vicky Azcoitia is a Spanish documentary and editorial photographer with a graphic design background. Çalışmaları doğal çevre ve koruma savunuculuğuna odaklanmaktadır.. Sonraki yıllarda, Yine de, Azcoitia yeni ailesini de belgeledi. Çalışmaları yayınlanmış ve uluslararası sergilenmiştir.. Madrid'de Istituto Europeo di Design'da grafik tasarım ve New York'ta International Center of Photography'de belgesel fotoğrafçılık eğitimi aldı., ve Görsel Sanatlar Okulu'ndan Dijital Fotoğrafçılıkta Profesyonel Çalışmalar alanında Yüksek Lisans derecesi aldı..
Gurur
Haham Ari Perten tarafından, Norman E. Alexander Yahudi Yaşam Merkezi Direktörü
değer olarak, gurur genellikle aşırı uçlarda bulunur. Gurur, her ikisinin de bir güven ifadesi olarak kutlanma potansiyeline sahiptir., kendine güven, ve cesaret, yani. Onur Yürüyüşü, veya kibir olarak saygı duyulan, gösteriş, ve aşırı şişirilmiş bir benlik duygusu, yani. ölümcül bir günah olarak gurur. gurur göz önüne alındığında, hem olumluları hem de olumsuzları kabul etmeliyiz. gurur olmadan, kendi öz değerimiz reddedilir. değersiz oluyoruz. Hayatın temel unsurları, neşe peşinde koşmak ve hatta öz bakım gibi, uzaklaşmak. anlamsızsam, neden mutlu olayım? neden temiz olayım ki? Eşzamanlı, çok fazla gururla, Olympus'a tırmanıyoruz, ve yeni bulduğumuz tanrısallığımızla, aşağıdakilere bak kibir, anlayış, hatalı da olsa, doğuştan üstün bir varlık olduğumuzu.
Asıl soru bu gerilimle nasıl yaşanır?? Herkesin iki cebi olması gerektiğinde ısrar eden geleneksel bir Yahudi deyişi vardır.. Sağ cepte kelimeler var, "Benim uğruma dünya yaratıldı." solda, "Ben toz ve külden başka bir şey değilim." Her iki ifadenin arkasındaki gerçeği kabul etmek denge sağlar. Hem önemimizi hem de önemsizliğimizi aynı anda tutmak, bireysel değerimizi koruyan ancak büyüklüğünü sınırlayan dahili bir yansıtıcı değerlendirmeye yol açar.. Gururu düşünürken, iddia etmek için içsel inancı geliştirmeliyiz., "önemli!” ve kabul etmek için küresel görüş, "başkaları da öyle!"
