MAY: ให้เกียรติ
ความหมายของการเป็นแม่, 2020, ทองคำเปลว, ผ้าและ flเพ้นท์บน plexi, 20”x 20″
สิ่งเดียวที่สำคัญ, 2020, ทองคำเปลว, กระดาษและเครื่องหมายสีบน plexi,
15″ x 17”
โดย Dianne Hebbert
Curator’s Note
by Gal Cohen
การฝึกศิลปะของ Maya Ciarrocchi พูดถึงคุณค่าของ Remembrance อย่างชัดเจน. ผ่านการเล่าเรื่องส่วนตัว, การเล่าเรื่องตามการวิจัย, และการทำแผนที่เป็นตัวเป็นตน, ผลงานของ Ciarrocchi สร้างการเข้าถึงเรื่องราวของชุมชนที่เสียชีวิตและสถานที่พังยับเยิน, ดังนั้นการสำรวจการแสดงออกทางร่างกายและอารมณ์ของการสูญเสีย. ภาพนิ่งนี้บันทึกจากการปฏิบัติงานสหวิทยาการระหว่างดำเนินการ: เว็บไซต์: อิซกอร์, รำลึกถึงชุมชนชาวยิวที่เสียชีวิตระหว่างการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์. ในบรรดาแหล่งข้อมูลรวมอยู่ด้วย, มีการเรนเดอร์สถาปัตยกรรมของอาคารที่พังยับเยิน, แผนที่หน่วยความจำของสถานที่และตัวเลขที่หายไป, และความทรงจำร้อยแก้วที่ได้จากหนังสือประวัติศาสตร์ Yizkor. เดือนนี้, เมื่อยมฮาโชอาห์, มีการสังเกตวันรำลึกความหายนะ, งานของ Maya สะท้อนและเชื้อเชิญให้เราดำดิ่งสู่ความทรงจำของชุมชนที่สาบสูญเหล่านี้.
About the Artist
Dianne Hebbert is a Nicaraguan-American artist and curator. เธอทำงานด้านจิตรกรรมเป็นหลัก, ศิลปะการพิมพ์และการติดตั้ง. ในฐานะชาวไมอามี่ เธอเข้าเรียนที่ New World School of the Arts ก่อนที่เธอจะได้รับ BFA ด้านจิตรกรรมและการวาดภาพจาก Purchase College และ MFA ของเธอในด้านการพิมพ์จากวิทยาลัยบรู๊คลิน. Hebbert เป็นผู้รับทุน Vermont Studio Center Fellowship และถิ่นที่อยู่, เธอได้รับเลือกให้เป็นศิลปิน Smack Mellon Hot Pick ใน 2017 และผู้นำคนใหม่ของ New York Arts 2016-2017 เพื่อน. Hebbert เสร็จสิ้นการพักอาศัยที่ Trestle Art Space, Constance Saltonstall Foundation for the Arts และปัจจุบันเป็น Chashama Space to Connect ศิลปิน.
ความทรงจำ
โดย รับบี อารีย์ เปอร์เตน, นอร์แมน อี. อเล็กซานเดอร์ ผู้อำนวยการศูนย์ชีวิตชาวยิว
The Latin phrase nomen omen suggests that something’s name gives insight into its essence. Such a statement is certainly true for the concept of honor. In hebrew the word honor כבוד (kavod) มาจากราก כ.ב.D (k.v.d) meaning weighty or heavy. The diametric opposite is the word for curse, คำสาป (กล้า) ซึ่งมาจากรากศัพท์ภาษาฮีบรู ק.ل (k.l.) meaning light. An implicit message from this etymology is that to honor someone means to treat them with due and deserved seriousness. While to curse someone is to treat them lightly. Conceptually, such an assertion is not terribly challenging. Intellectually it is easy to espouse the value that every person is deserving of honor, that every person deserves to be taken seriously. Yet our lived experience so often tells a different tale. Often we live in the margins, ที่ยึดติดอย่างล้นเหลือ (และบางครั้งก็กำลังขยาย) ความสำคัญของเราเอง, หรือ, กลับมองว่าตัวเองไม่สำคัญ, ทั่วไป, and meaningless. In both moments of extremes we would do well to remember that the value of honor insists on our essential substance. As people we are worth honor and such a statement is not uniquely limited to our existence. Observing pleasant sights, ได้กลิ่นที่น่าดึงดูดใจ, อิ่มอร่อยกันถ้วนหน้า, เกือบจะเป็นธรรมชาติ, elicit reflexive praise. If the inanimate can be deserving of such honor, how much the more so beings endowed with intelligence and understanding. How do you see honor in yourself and honor in others?
